Tokom svog života mnogo puta smo se pitali da li duša postoji. To je pitanje koje je pokrenulo mnogo rasprava i na koje su različite discipline pokušavale da odgovore na razne načine.
U ovom članku ćemo vas upoznati sa raznim naučnim paradigmama i tradicionalnim teorijama. Takođe ćemo razgovarati o fascinantnoj teoriji biocentrizma Roberta Lanze, koja je tokom godina potvrđivala postojanje duše.
Ali kakav je položaj nauke? Kako danas pokušavamo da odgovorimo na pitanja o "postojanju duše"? O tome ćemo razgovarati u ovom članku.
Da li duša postoji? Razna vjerovanja
Ideja da duša postoji nastaje zbog vjerovanja da postoji kontinuum, život posle smrti. Takođe se vjeruje da je duša vodič koji nam omogućava da mislimo i osjećamo, različito od tijela.
Koncepcije duše se razlikuju u zavisnosti od konteksta, religija i disciplina koje se bave ovom temom. Religije su tokom godina, upravo zbog svoje duhovne dimenzije, bile odgovorne za objašnjenje svog postojanja.
Povezani ili ne sa duhovnom dimenzijom, možemo reći da "postojanje duše" dokazuju misterije povezane sa rođenjem, smrću i različitim stanjima svijesti, pamćenja i mašte. U tom smislu se vjeruje da je duša neka vrsta vitalne sile ili impulsa.
Ali kakav je položaj nauke? Kako danas pokušavamo da odgovorimo na pitanja o "postojanju duše"? O tome ćemo razgovarati u ovom članku.
Da li duša postoji? Razna vjerovanja
Ideja da duša postoji nastaje zbog vjerovanja da postoji kontinuum, život posle smrti. Takođe se vjeruje da je duša vodič koji nam omogućava da mislimo i osjećamo, različito od tijela.
Koncepcije duše se razlikuju u zavisnosti od konteksta, religija i disciplina koje se bave ovom temom. Religije su tokom godina, upravo zbog svoje duhovne dimenzije, bile odgovorne za objašnjenje svog postojanja.
Povezani ili ne sa duhovnom dimenzijom, možemo reći da "postojanje duše" dokazuju misterije povezane sa rođenjem, smrću i različitim stanjima svijesti, pamćenja i mašte. U tom smislu se vjeruje da je duša neka vrsta vitalne sile ili impulsa.
Naučna paradigma i "postojanje duše"
Prema filozofu i istoričaru nauke Tomasu Kuhnu, naučna paradigma je univerzalno priznat skup rezultata.
Trenutna naučna paradigma ne prepoznaje duhovnu dimenziju, već naglašava da nema potrebe za dušom i objašnjava nam život kroz jednačine, aktivnost ugljenika, aktivnost proteina itd.
Religija, s druge strane, daje odgovore na „postojanje duše" sa duhovne tačke gledišta, povezujući je sa transcendentnim i bestelesnim. Nauka je, pak, povezuje sa materijom. Drugim riječima, ona je shvata kao sinonim uma (sa pjesničkog stanovišta) ili svodi na koncept saznanja ili svijesti.
Prema filozofu i istoričaru nauke Tomasu Kuhnu, naučna paradigma je univerzalno priznat skup rezultata.
Trenutna naučna paradigma ne prepoznaje duhovnu dimenziju, već naglašava da nema potrebe za dušom i objašnjava nam život kroz jednačine, aktivnost ugljenika, aktivnost proteina itd.
Religija, s druge strane, daje odgovore na „postojanje duše" sa duhovne tačke gledišta, povezujući je sa transcendentnim i bestelesnim. Nauka je, pak, povezuje sa materijom. Drugim riječima, ona je shvata kao sinonim uma (sa pjesničkog stanovišta) ili svodi na koncept saznanja ili svijesti.
Aktuelne i smele naučne teorije
Iako je neuronauka postigla veliki napredak u objašnjavanju funkcionisanja našeg nervnog sistema i subjektivnih iskustava, postojanje duše i dalje ostaje misterija. Problem je povezan sa razumevanjem prirode Jastva.
Trenutno je nekoliko teorija počelo da osporava naučnu paradigmu, posebno fizičko-hemijsku. Jedan od primjera je teorija biocentrizma koja pokušava da odgovori na teška pitanja o ljudskoj prirodi. Čovjek se pita, na primjer, da li duša postoji ili postoji nešto izvan vremena.
Ovaj novi pogled na ljudska bića, kosmos ili stvarnost, drži da život nadilazi atome i čestice. Ovo bi objasnilo koncepte kao što su "kvantno preplitanje i Heisenbergov princip nesigurnosti". Ove kvantne neobičnosti javljaju se u svijetu na ljudskoj skali, kao što tvrde Gerlich i drugi autori u" Kvantnoj interferenciji velikih organskih molekula (2011).
Robert Lanza, američki naučnik, predložio je teoriju biocentrizma prema kojoj su život i biologija od suštinskog značaja za ljudsko biće, stvarnost i kosmos, a takođe tvrdi da svijest stvara univerzum, a ne obrnuto. Stoga on ne zanemaruje fizičko-hemijski pristup objašnjenju problema koji se tiču čovjeka, i daje veći značaj biološkom aspektu.
Za neke grane naučnog znanja prostor i vrijeme su oruđe uma koje treba povezati sa postojanjem, što nas udaljava od klasične intuicije i sugeriše da je dio uma ili duše besmrtan i da postoji izvan ovih kategorija.
Da li duša postoji? Zaključci
Ukratko, neke nauke prepoznaju postojanje duše jer je povezuju sa poetskom vizijom ili je svode na saznanje. Drugi i dalje zauzimaju tradicionalne stavove o njenom nepostojanju.
Zahvaljujući novim otkrićima o prirodi povezivanja sa vremenom i prostorom, nekoliko aktuelnih teorija sugeriše stvarno postojanje duše.
Prevod teksta: https://lamenteemeravigliosa.it/lanima-esiste-ecco-cosa-dice-la-scienza/
Prevod i obrada Ana Muratović - bebamur.com
Iako je neuronauka postigla veliki napredak u objašnjavanju funkcionisanja našeg nervnog sistema i subjektivnih iskustava, postojanje duše i dalje ostaje misterija. Problem je povezan sa razumevanjem prirode Jastva.
Trenutno je nekoliko teorija počelo da osporava naučnu paradigmu, posebno fizičko-hemijsku. Jedan od primjera je teorija biocentrizma koja pokušava da odgovori na teška pitanja o ljudskoj prirodi. Čovjek se pita, na primjer, da li duša postoji ili postoji nešto izvan vremena.
Ovaj novi pogled na ljudska bića, kosmos ili stvarnost, drži da život nadilazi atome i čestice. Ovo bi objasnilo koncepte kao što su "kvantno preplitanje i Heisenbergov princip nesigurnosti". Ove kvantne neobičnosti javljaju se u svijetu na ljudskoj skali, kao što tvrde Gerlich i drugi autori u" Kvantnoj interferenciji velikih organskih molekula (2011).
Robert Lanza, američki naučnik, predložio je teoriju biocentrizma prema kojoj su život i biologija od suštinskog značaja za ljudsko biće, stvarnost i kosmos, a takođe tvrdi da svijest stvara univerzum, a ne obrnuto. Stoga on ne zanemaruje fizičko-hemijski pristup objašnjenju problema koji se tiču čovjeka, i daje veći značaj biološkom aspektu.
Za neke grane naučnog znanja prostor i vrijeme su oruđe uma koje treba povezati sa postojanjem, što nas udaljava od klasične intuicije i sugeriše da je dio uma ili duše besmrtan i da postoji izvan ovih kategorija.
Da li duša postoji? Zaključci
Ukratko, neke nauke prepoznaju postojanje duše jer je povezuju sa poetskom vizijom ili je svode na saznanje. Drugi i dalje zauzimaju tradicionalne stavove o njenom nepostojanju.
Zahvaljujući novim otkrićima o prirodi povezivanja sa vremenom i prostorom, nekoliko aktuelnih teorija sugeriše stvarno postojanje duše.
Prevod teksta: https://lamenteemeravigliosa.it/lanima-esiste-ecco-cosa-dice-la-scienza/
Prevod i obrada Ana Muratović - bebamur.com
