Hermann Hesse, umjetnik i dobitnik Nobelove nagrada za književnost, rođen je 2. jula 1877. godine u Nemačkoj, u porodici koja mu je pružila vrlo kruto obrazovanje, gdje umjetnost nije imala svoje mjesto i smatrala se površnom.
Hermann Hesse jednog dana je o tome pisao svojoj sestri Adelaidi: "Često se dešavalo da mama i tata izraze odobrenje za pesmu ili muzičku kompoziciju, dodajući odmah, međutim, da je sve to, naravno, bila samo atmosfera, samo prazna ljepota, samo umjetnost , a da nikada neće imati visoku vrijednost kao što su moral, volja, karakter itd. Ova teorija je uništila moje postojanje i odvojio sam se od nje bez mogućnosti povratka “.
To ga nije sprečilo da postane umjetnik sa velikim slovom „U“, ne toliko zato što je istovremeno bio pisac, pjesnik i slikar, već zato što je njegova umjetnost bila bogata značenjima koja su išla daleko dalje od čisto estetskog aspekt dela: prožeta moralnim, filozofskim i psihološkim značenjima .Neka njegova dela, pod izrazitim uticajem njegovih psihoanalitičkih seansi sa CG Jung, opisala su unutrašnje putovanje do otkrivanja "Sebstva" i misterija postojanja.
Njegova dela su prepuna učenja, ali danas bih želela da razgovaram s vama o životu ovog velikog pisca i lekcijama koje nam je njegov život ostavio u nasleđe.
Tražite svoj identitet, svoj poziv: to je ono što uzdiže ljudsko biće
Hermann Hesse je sazreo viziju umjetnosti potpuno različitu od vizije njegovih roditelja, do te mjere da je učini stubom svog života. Iako se imao malo nade da umetnost može promeniti društvo, osjećao je da može duboko promeniti čoveka.
"Umjetnost, ispunjenje unutrašnjeg zadovoljstva, podrazumevala je povezivanje sa dubokim i suštinskim značenjem povezanim sa pojmom„ dom “. Ova kuća, međutim, nije bila kuća njegovih roditelja. To je pre bio povratak nečemu nematerijalnom, povezanom sa intuicijom, ali jedinstvenom za svakog pojedinca. To je bio povratak i putovanje u isto vrijeme i do njega se moglo doći samo umjetnošću, tačnije napornim formiranjem samog sebe “. Barbara Spadini piše o odnosu Hermanna Hessea i umjetnosti.
Kroz umjetnost, Hermann Hesse je razvio želju da otkrije svoj identitet i da otkrije tajne svijeta; što je učinio zahvaljujući jungovskoj analitičkoj psihologiji, proučavanju budizma, hinduizma i filozofije.
Iako se ponašao u potpunoj suprotnosti sa ideologijom svojih roditelja, porodično poreklo imalo je veliki uticaj na njega: bio je svestan uticaja svog porodičnog stabla na njegov život.
To ga nije sprečilo da postane umjetnik sa velikim slovom „U“, ne toliko zato što je istovremeno bio pisac, pjesnik i slikar, već zato što je njegova umjetnost bila bogata značenjima koja su išla daleko dalje od čisto estetskog aspekt dela: prožeta moralnim, filozofskim i psihološkim značenjima .Neka njegova dela, pod izrazitim uticajem njegovih psihoanalitičkih seansi sa CG Jung, opisala su unutrašnje putovanje do otkrivanja "Sebstva" i misterija postojanja.
Njegova dela su prepuna učenja, ali danas bih želela da razgovaram s vama o životu ovog velikog pisca i lekcijama koje nam je njegov život ostavio u nasleđe.
Tražite svoj identitet, svoj poziv: to je ono što uzdiže ljudsko biće
Hermann Hesse je sazreo viziju umjetnosti potpuno različitu od vizije njegovih roditelja, do te mjere da je učini stubom svog života. Iako se imao malo nade da umetnost može promeniti društvo, osjećao je da može duboko promeniti čoveka.
"Umjetnost, ispunjenje unutrašnjeg zadovoljstva, podrazumevala je povezivanje sa dubokim i suštinskim značenjem povezanim sa pojmom„ dom “. Ova kuća, međutim, nije bila kuća njegovih roditelja. To je pre bio povratak nečemu nematerijalnom, povezanom sa intuicijom, ali jedinstvenom za svakog pojedinca. To je bio povratak i putovanje u isto vrijeme i do njega se moglo doći samo umjetnošću, tačnije napornim formiranjem samog sebe “. Barbara Spadini piše o odnosu Hermanna Hessea i umjetnosti.
Kroz umjetnost, Hermann Hesse je razvio želju da otkrije svoj identitet i da otkrije tajne svijeta; što je učinio zahvaljujući jungovskoj analitičkoj psihologiji, proučavanju budizma, hinduizma i filozofije.
Iako se ponašao u potpunoj suprotnosti sa ideologijom svojih roditelja, porodično poreklo imalo je veliki uticaj na njega: bio je svestan uticaja svog porodičnog stabla na njegov život.
Zapravo je na njega uticao život njegovih baka i deke, čije je ime nosio: "Da bih ispričao svoju priču, moram da počnem od dalekog početka. Da mi je to bilo moguće, morao bih da se vratim mnogo dalje, u najranije godine detinjstva, pa čak i dalje u daleku prošlost svog porijekla".
Kroz svoje romane i pjesme, ispunjene autobiografskim elementima, Hermann Hesse podsetio je na epizode prošlosti koje su mu nanele bol.
"Znam koliko života i koliko jarko crvene krvi mora da je popio svaki istinski stih da bih mogao da ustanem i šetam sam."
Zaplet njegovih dela često je isticao koliko su pojedinac i kolektiv povezani, razmišljanje o identitetu kretalo se napred i nazad ka kolektivnoj dimenziji koja je zauzvrat uticala na pojedinca u dobru i u zlu, vodeći ga ka vrlini i poroku, sa svešću da je život sačinjen od ove dvije antagonističke sile.
Kroz umjetnost i pisanje, Hermann Hesse je dao glas onim unutrašnjim olujama kojima je uspeo da upravlja zahvaljujući pokretu svog pera: pisanje je postalo alat za izražavanje skrivene strane identiteta, umjetnost je postala most između nevidljivog i manifestnog što je omogućavalo da kanališe i sublimira impulse nesvesnog: bol je pretočen u umetnost zahvaljujući mastilu.
Sandra Saporito
Prevod teksta:
www.eticamente.net/65670/hermann-hesse-cosa-ci-insegna-la-sua-vita.html
Prevod i obrada Ana Muratović - bebamur.com
Kroz svoje romane i pjesme, ispunjene autobiografskim elementima, Hermann Hesse podsetio je na epizode prošlosti koje su mu nanele bol.
"Znam koliko života i koliko jarko crvene krvi mora da je popio svaki istinski stih da bih mogao da ustanem i šetam sam."
Zaplet njegovih dela često je isticao koliko su pojedinac i kolektiv povezani, razmišljanje o identitetu kretalo se napred i nazad ka kolektivnoj dimenziji koja je zauzvrat uticala na pojedinca u dobru i u zlu, vodeći ga ka vrlini i poroku, sa svešću da je život sačinjen od ove dvije antagonističke sile.
Kroz umjetnost i pisanje, Hermann Hesse je dao glas onim unutrašnjim olujama kojima je uspeo da upravlja zahvaljujući pokretu svog pera: pisanje je postalo alat za izražavanje skrivene strane identiteta, umjetnost je postala most između nevidljivog i manifestnog što je omogućavalo da kanališe i sublimira impulse nesvesnog: bol je pretočen u umetnost zahvaljujući mastilu.
Sandra Saporito
Prevod teksta:
www.eticamente.net/65670/hermann-hesse-cosa-ci-insegna-la-sua-vita.html
Prevod i obrada Ana Muratović - bebamur.com
