Kolektivni narcizam, virus koji se stalno širi

​Kolektivni narcizam pretvorio se u virus. Može se definisati kao takav, jer je loš, zarazan i lako se širi. Iako se može činiti drugačije, potraga za uzdizanjem svoje grupe na račun drugih dinamika je  bila prisutna tokom vijekova, različitog intenziteta i dostižući svoje maksimume u određenim istorijskim periodima, poput nacističke Njemačke.

Ovaj fenomen izražava određenu nostalgiju za konceptom "superiorne rase". Naravno, ne razvija se samo na nivou rase, već utiče na bilo koju grupu koja deli zajednički element identiteta. Možemo govoriti o narodima, kao i o sportskim grupama ili profesijama.

Fenomen se na vrlo vidljiv način manifestuje u svijetu fudbala. Kolektivni narcizam dovodi do toga da neki navijači ne mogu da prihvate pobjede protivničkih timova. Takođe ih navodi da svoju snagu pokazuju ekstremnim skandiranjima, zvukovima ili gestama kojima žele da zastraše.

"Narcizam. Nisam mogao da vjerujem da nisam imao ogledalo u punoj dužini. "
~ David Levithan

Isto se dešava sa državama i nacionalističkim osjećanjima. Postoje ljudi koji se naljute ako se drugima ne sviđa njihova zemlja. Ne tolerišu nikakve kritike nacije i čeznu za tim da im se domovini svi dive.

​​Normalno je da se osjećate ponosno na zemlju u kojoj ste rođeni i odrasli ili na grupu kojoj pripadate. Međutim, kada ovaj trend poprimi druge dimenzije, to više nije zdrav osjećaj. Prije ili kasnije, zapravo, postoji rizik da se dovede do netolerancije ili nasilja.

Od grupnog ponosa do kolektivnog narcizma

Koja je razlika između nacionalnog ili grupnog ponosa i kolektivnog narcizma? Svrha ljudi sa kolektivnim virusom narcizma nije da se osjećaju ponosno na svoju grupu, već da pokažu da je ona superiornija od drugih. U pozadini postoji osjećaj nesigurnosti koji ih tjera da žele da se potvrde upoređujući se sa drugima.

Bilo koji ljudski osjećaj, stav ili ponašanje koji su doveli do pretjerivanja vjerovatno kriju simptom neuroze. Narcisoidnost nije izuzetak. Kada je izgrađen na individualnom nivou, karakteriše ljude koji vole da se razmeću i pokazuju sliku sigurnosti koja im zapravo ne pripada.

Isto se dešava i sa grupama. Vjerovatnije je da će kolektivni narcizam cvijetati u grupama koje dele nisko samopoštovanje i snažne sumnje u svoj vlastiti prestiž. Shodno tome, oni žude za priznanjem drugih. Ali to nije dovoljno: oni takođe traže poraz drugih na različitim nivoima.

Studija sprovedena na Univerzitetu u Varšavi (Poljska) otkrila je da se grupe pogođene kolektivnim narcizmom uglavnom sastoje od pojedinaca sa snažnim osjećajem lične insuficijencije. Tako grupa postaje metod za nadoknađivanje percepcije praznine u sebi i oko sebe.

Manipulacija narcisoidnim grupama

Obično se autoritarni i totalitarni vođa bira u okviru grupa koje karakteriše kolektivni narcizam. Osjećaj vođenja osobom koja je neranjiva i nevjerovatno jaka u svim slučajevima daje samopouzdanje svojim sledbenicima. Vođe maksimalno koriste ove premise žestoko uzdižući navodnu superiornost svoje grupe.

Predmet je proučavan na Univerzitetu u Londonu i zaključeno je da ove grupe imaju tendenciju da stvaraju teorije zavjere protiv samih vođa. Narcisoidnost navodi ljude da se osjećaju posmatrano, zavidno i potencijalno u riziku od napada drugih.

Ove grupe polako idu prema putu osvete i agresije. Činjenje nasilnih dela protiv nečlanova grupe doživljava se pozitivno, posebno ako je agresija usmjerena na mogućeg neprijatelja, zavjerenika ili njihovog saveznika. Isto važi i za osvetu, koja prelazi od iracionalne i štetne reakcije do legitimnog prava, potvrđenog očiglednom potrebom za odbranom.

Suprotno tome, grupe sa zdravim osjećajem kolektivnog ponosa stvaraju konstruktivne efekte. U tim slučajevima radimo na izgradnji veće kohezije i uzajamnog povjerenja.  Ako je razumni ponos sam temelj demokratije, kolektivni narcizam je osnova fašizma i njegovih metoda nametanja i kontrole.


Prevod teksta:https://lamenteemeravigliosa.it/narcisismo-collettivo-virus-espansione/

Prevod i obrada Ana Muratović -  bebamur.com
​