Molitva: najmoćnije uzdizanje ljudskog bića u stanju da promjeni stvarnost

Da spojimo ruke u nivou srca kada se osjećamo slomljenog srca, u teškoćama, da tražimo milost, podignemo dlanove prema nebu da prizovemo svetinju, osjetimo to blizu, osjetimo dio toga, stavimo ruke na srce i vjerujemo, zatvorenih očiju, i pevajući naglas ili terajući tišinu da vibrira da zahvalite, zatražite oproštaj ili jednostavno osjetite ljubav koja je sposobna da zahvati svijet... Sve ovo je molitva.

Moć molitve je poznata milenijumima, deklarisana u pričama o čudesnim isceljenjima, izuzetnim događajima, ali je toliko važna čak i u životu običnih ljudi da se čak i nauka sagnula nad ovom praksom koja prelazi mnoga vjerska uvjerenja.

Molitva daje osjećaj mira, utjehe. To je praksa koja nam pomaže da ponovo zauzmemo dimenziju svetog u našem životu, u svakodnevnom životu, i koja nas može podržati u najtežim trenucima poput onih u kojima se čini da sve naše izvesnosti nestaju. Za mnoge ljude koji su izgubili voljenu osobu, molitva može biti dragocena pomoć, u stanju da ih podrži tokom procesa tugovanja.

Promjene koje ova pradavna praksa može da unese u naš život nisu ograničene samo na duhovnu ili vjersku sferu jer molitva takođe blagotvorno utiče na naše duševno stanje i naše zdravlje. Vjera ponovo spaja srce i intelekt u delu, naravno nevidljivom oku, ali koji može pomoći, podržati, pratiti svakog od nas na tom putu gdje se spajaju sveto i profano.

Prednosti molitve, priznate od nauke

Molitva je u stanju da saopšti sigurnost, da pruži onaj osjećaj stabilnosti koji može da propadne u najtežim trenucima; kada osjetimo da nam zemlja propada pod nogama, okrećemo se nebu da tamo nađemo utočište. Za mnoge je ova praksa koja se izvodi uz istinsku emocionalnu uključenost dovoljna da im pomogne da pronađu spokoj i povjerenje u sjutra.

Molitva je postala toliko diskutovano polje proučavanja da je uključena u neuroteologiju, odnosno proučavanje odnosa između mozga i religioznog iskustva. Mnogi naučnici su proučavali efekte molitve, i sa psihološke, fiziološke i genetske tačke gledišta, posmatrajući primetne pozitivne promene, do tačke produbljivanja svojih istraživanja kako bi shvatili da li je moguće koristiti molitvu u terapeutske svrhe.

Dr Endrju Njuberg, profesor neuronauke i direktor istraživačkog Markus instituta za integrativno zdravlje na Univerzitetu i bolnici Tomas Džeferson u Viljanovi u Pensilvaniji, proučava efekte molitve na ljudski mozak više od 20 godina. Kako je molitva u stanju da modifikuje biohemijsku aktivnost mozga.

Dr Herbert Benson, osnivač Benson-Henri instituta za medicinu uma i tela u Opštoj bolnici Masačusets u Bostonu, bio je prvi koji je skoro 40 godina rada posvetio proučavanju odnosa između molitve i zdravlja, a njegovo istraživanje je pokazalo da molitva na na dnevnoj bazi je u stanju da donese značajne koristi na srednji dugi rok. Zaista, nakon 8 nedelja, pokazana je promena u genetskom profilu dobrovoljaca koji su učestvovali u njegovim eksperimentima: došlo je do poboljšanja genetskih sekvenci funkcionalnih za održavanje zdravlja i slabljenja sekvenci koje nose štetne informacije i posledično do smanjenja hronične inflamatorne aktivnosti (hipertenzija, bolesti srca, inflamatorne bolesti creva, itd.).

Iako se još ne može reći da je molitva u stanju da izleči, mnogi naučnici se slažu da ova praksa može da podrži i podstakne procese zarastanja i promoviše veću kontrolu stresa i anksioznosti, uzroka zapaljenskih procesa.

Ako je nauka uspela da pokaže blagotvorno dejstvo molitve, malo je verovatno da će u bliskoj budućnosti moći da objasni njene efekte sa duhovne, ili jednostavnije introspektivne tačke gledišta, pošto dinamika života izmiče razumu i mogu se samo isprobati, doživeti, sagledati srcem, kao i umom.


Prevod teksta: https://www.eticamente.net/54433/la-preghiera-la-piu-potente-elevazione-dellessere-umano-in-grado-di-cambiare-la-realta.html

Prevod i obrada Ana Muratović -  bebamur.com