Molitva: najuzvišenija čovjekova sposobnost da promeni stvarnost

​Da ukrstimo ruke u nivou srca kada se osjećamo slomljeno, u poteškoćama da zatražimo blagodat, podignimo dlanove ka nebu da prizovemo sveto, položimo ruke na srce i vjerujemo, zatvorenih očiju, glasno pevajući ili čineći da tišina vibrira da bismo se zahvalili, zatražili oproštaj ili jednostavno osjetili ljubav ... Sve je to molitva.

Moć molitve poznata je milenijumima, kroz priče o čudesnim isceljenjima, vanrednim događajima, ali toliko je važna čak i u životu običnih ljudi da se čak i nauka sagnula nad ovom praksom koja ukršta mnoga vjerska verovanja.

Molitva daje osjećaj mira, utjehe. To je praksa koja nam pomaže da povratimo posjed svete dimenzije u našem životu i koja nas može podržati u najtežim trenucima poput onih u kojima izgleda da sve naše sigurnosti nestaju. Mnogim ljudima koji su izgubili voljenu osobu molitva može biti dragocena pomoć koja će ih moći podržati tokom procesa tuge.

Promene koje je ova pradedovska praksa mogla da donese u naš život nisu ograničene na duhovnu i / ili vjersku sferu, jer molitva takođe blagotvorno utiče na naše duševno stanje i naše zdravlje. Vjera ponovo spaja srce i um u akciji nevidljivoj oku naravno, ali koja može pomoći, podržati, pratiti svakog od nas na tom putovanju gdje se sveto i nečisto spajaju.

Blagodati molitve, koje je nauka prepoznala

Molitva je sposobna da pruži sigurnost, da pruži onaj osjećaj stabilnosti u najtežim trenucima; kada osjetimo da nam zemlja propada pod nogama, okrećemo se nebu da bismo tamo našli utočište. Mnogima je ova praksa, sprovedena uz stvarno emocionalno uključivanje, dovoljna da im pomogne da pronađu vedrinu i povjerenje u sjutra.

"Čudo međunarodnih istraživanja zapravo je u tome što smo pokazali kako efekti molitve prevazilaze individualnu religiju ili treba li ili ne vjerovati u Boga", objašnjava dr Monika Urru, ljekar, psihoterapeut, specijalizovana za lečenje psiho traume kod odraslih i adolescenata.

​Molitva je postala toliko raspravljano polje proučavanja da je uključena u neuroteologiju, odnosno proučavanje odnosa između mozga i religioznog iskustva. Mnogi naučnici su proučavali efekte molitve, kako sa psihološke, fiziološke, tako i sa genetske tačke gledišta, posmatrajući zapažene pozitivne promjene, do tačke produbljivanja svojih istraživanja kako bi razumeli da li je molitvu moguće koristiti u terapeutske svrhe.

Doktor Andrew Newberg, profesor neuronauke i direktor Istraživačkog instituta za integrativno zdravlje Marcus na Univerzitetu Thomas Jefferson u Villanovi u Pensilvaniji, proučava efekte molitve na ljudski mozak više od 20 godina.

Dr Herbert Benson, osnivač Benson-Henri instituta za medicinu uma u ​​Opštoj bolnici Massachusetts u Bostonu, bio je prvi koji je skoro 40 godina rada posvetio proučavanju odnosa između molitve i zdravlja, a njegovo istraživanje pokazalo je da molitva u stanju da dugoročno donese značajne koristi. Zaista, nakon 8 nedelja prikazana je promjena u genetskom profilu dobrovoljaca koji su učestvovali u njegovim eksperimentima: pojavilo se poboljšanje genetskih sekvenci funkcionalnih za održavanje zdravlja i slabljenje sekvenci koje nose štetne informacije i shodno tome, smanjenje hronične zapaljenske aktivnosti (hipertenzija, bolesti srca, bolesti crijeva itd).

Iako još uvek nije moguće reći da je molitva sposobna da utiče na zarastanje rane , mnogi naučnici se slažu da ova praksa može da podrži i podstakne procese zarastanja i promoviše veću kontrolu stresa i anksioznosti, koji su uzrok zapaljenskih procesa.

Prevod teksta: https://www.eticamente.net/54433/la-preghiera-la-piu-potente-elevazione-dellessere-umano-in-grado-di-cambiare-la-realta.html

Prevod i obrada Ana Muratović -  bebamur.com
​